Хоосон Өглөө
Өрөөнд минь хоосон ханхалсаар,
Өнөө өглөө би хачин гунигтайгаар сэрлээ…
Өчигдөр..... Чиний нэр,
хоолойнд минь хугарсаных биз...
Хөшигний завсраар цухуйх цайвар гэрэлд,
хөөрөлдөн жингүйдэх тоосон ширхэгс гялалзана...
Агаар ч үл хөдлөх бүгчим энэ өглөө,
Амьсгалд минь нэг зүйл дутагдах хачин мэдрэмж надад төрлөө...
Чиний дэргэд,..
би цаг хугацааг зогсдог гэж боддог байсан..
Чихэнд минь чиний нулимс дуслах бүрд,
чамайг би зүрхээрээ л хайрладаг байсан...
Одоо харин цаг хугацааг,
орчлон хорвоод ахиж ирэхгүйгээр зогтуссанг би ойлгов...
Охин минь чи хуурамч нулимс ахиж дусаах шаардлаггүй…
Одоо чиний “Чи”, миний Би!, бий болж үлдсэн...
ондоо хэн нэгэнд тааруулан дүр эсгэх хэрэггүй дээ...
Гэхдээ,
Хоёр тоолоод л би чамайг мартаж чадахгүй нь...
Хэзээ нэгэн цагт,
Хором мөч эргээд хөдлөгөөнд орох л болно..
Минут секунд аажимаар өдөр болж,
Өдөр хоног удсаар сар болно.
Эцэст нь,
сар жил цаашилсаар..
чамайг санагалзах мэдрэмж минь, нэг л өдөр үгүй болох болно…
Одоо харин, би тэр өдрийг л хүлээж байна...
Өнөөдөр л би ийм байдалтай сэрж байна.....
Өчигдөр сүүлчийн удаа,
нэр чинь хоолойнд минь хугарсаных биз…
өнөөдрөөс - маргаашид
Батбаяр. Н

You may also like

Back to Top